به اشتراک گذاشتن ارتباط اینترنتی و دسترسی به شبکه جهانی، این روزها چندان مورد استقبال قرار نمیگیرد! اما چه کار میتوان کرد تا همه بتوانند آزادانه از اینترنت استفاده کنند؟
خیلیها عادت ندارند در ورودی منزلشان را قفل کنند. همین موضوع در مورد شبکه وایفای این افراد هم صادق است! البته بعضیها هم معتقدند جلوگیری از دسترسی به اینترنت بیسیم، بهجای سودمند بودن، بیشتر ضرر دارد!
اما به گزارش نیوساینتیست، پیتر اکرسلی از EFT، موسسه خیریهای که خود را وقف حمایت از حقوق دیجیتالی کرده، با درخواست یک «جنبش بیسیم آزاد» سعی در تشویق مردم برای پذیرفتن «مسوولیت اجتماعی» خود و به اشتراک گذاشتن اتصالهای اینترنتیشان دارد.
اکرسلی شرایط فعلی شبکههای قفل شده را اینطور تشبیه کرده که: «تصور کنید شما آفتاب سوخته و تشنه هستید؛ در حالیکه همه کسانی که اطرافتان هستند، لیوانهای بلند پر از آب یخشان را مزه مزه میکنند ...»
به گفته اکرسلی، اصولا همه ما به دو دلیل، دسترسی به شبکههایمان را محدود میکنیم: اول اینکه نگذاریم دیگران از پهنای باندمان استفاده کنند و دوم برای تضمین ایمنی و حفظ حریم خود. اما میتوان با استفاده از روتری که تنها مقدار معینی از پهنای باند را به اشتراک میگذارد و برای استفاده شخصی از اتصال اینترنتی، رمز تعیین میکند، از بروز این مشکلات جلوگیری کرد. «با اینکه چنین تکنولوژیهایی امروز هم وجود دارند، اما بیشتر مردم از آنها استفاده نمیکنند.»
البته شاید هم مشکلات قانونی و حقوقی مانع این امر خیرخواهانه میشود، چراکه مسلما کاربران خانگی نمیخواهند مسئول فعالیتهای دیگران در شبکهشان باشند! این موضوع کاملا قابل درک است اما اکرسلی معتقد است که این افراد هم میتوانند مانند سایر شرکتهایی که خدمات دسترسی به اینترنت را فراهم میکنند، از حمایت قانون نیز برخوردار باشند؛ البته مشکلی که در این زمینه وجود دارد این است که مواد قانونی در این حوزه چندان واضح نیست و در هر کشور، متفاوت است.
اکرسلی در پاورقی مقاله خود گفته که «شاید» قوانین ایالات متحده بتواند در این زمینه حمایتهایی ارائه کند اما هفته گذشته مردی که شبکه خود را باز گذاشته بود، از سوی دادگاه متهم شناخته شد. دادگاه آلمان نیز قبلا قانونی وضع کرده که طبق آن افرادیکه اجازه دهند کاربران غیرمجاز از طریق ارتباط آنها به مطالب غیرقانونی دست یابند، جریمه خواهند شد. این در حالیاست که جار و جنجالهای هفته گذشته در انگلیس نسبت به تغییر قوانین، این موضوع را در هالهای از بهام فرو برده است!
البته شاید بتوان با بکار گرفتن مدلهای نهچندان معمول، مشابه کشور استونی، بر این نگرانیهای قانونی پیروز شد؛ کشوری که دسترسی به اینترنت را حق قانونی انسانها میداند. این کشور تحت پوشش شبکه رایگان دسترسی به وایفای در سراسر مکانهای عمومی از جمله کافیشاپ و رستوران و ... است و به مردم اجازه میدهد که خیلی راحت، در هر مکانی بتوانند آنلاین شوند.