امروزه صحبت کردن از مشکلات اقتصادی و اجتماعی و سیاسی نقل هر مجلسی است . تقریبا به هر کسی می گوییم چه خبر از مشکلات اقتصادی و اجتماعی سخن می گوید .

بیشتر آدمهای اطراف ما به مخزن متحرک سرشار از انرژی منفی تبدیل شده اند . اما تا کنون چند نفر را دیده اید که اینطرف و آنطرف بروند و با لبخند از زندگی و شادی صحبت کنند ؟

آیا واقعا زندگی اینقدر تیره و تار شده که ما هیچ حرف خوبی در باره آن برای گفتن نداریم و تا به هم میرسیم از بد بختی ها و سیاهی زندگی سخن می گوییم ؟؟؟؟؟؟؟

اگر می دانستیم این گونه حر زدن در باره زندگی چه بر سر زندگی ما می آورد حتما در نوع نگاهمان تجدید نظر می کردیم .

اگر بخواهم تشبیه کنم بهترین تشبیه حرکت یک تانک در یک مزرعه گل است . نتیجه را خودتان تصور کنید .

ما با دست خودمان رویا های خود را در خاک می کنیم و تخم آفت در مزرعه خود می پاشیم .

باید از حرف منفی و ترانه منفی و هم صحبت منفی بپرهیزیم  . و اگر هم خود را در موقعیتی یافتیم که راه فراری نبود (مثل یک مهمانی و یا جمع دوستانه) باید سعی کنیم موضوع را عوض کنیم .

باور کنید اگر شما و فقط شما یک نفر بخواهید زندگی شادی و نشاط بسیار بیشتری از اکنونتان برای شما دارد

قصد من انکار مشکلات و سیاهی ها نیست آنها هم بخشی از دنیای ما را تشکیل می دهند . منظورم این است که رو ی آنها تمرکز نکنیم و سعی کنیم خود را بیشتر با خوبیها و زیباییهای زندگی مواجه سازیم .

چگونه؟

با تمرکز کردن بر آنها . با گفتن و خواندن از آنها . با شنیدن ترانه های شاد و روح بخش . با معاشرت با انسانهای شاد و موفق و مثبت .

حال انتخاب با خود ماست که برای گرفتن عکس کنار سطل زباله کنار خیابان بایستیم یا کنار درخت کنار خیابان.